Nagkaon ko didtos pungko-pungko, tupad nako ang guard sa ambot asang buildinga diris duol. Basta guard gyod tos building, alangan man pog karsada ang gigwardyahan ato.
Miorder kog Mountain Dew, bahalag nakapuno kog singko pesos kay ang 15 sa una 20 na man karon. At least ba makapanug-ab ko igkahuman, di lang sa lubot nako gawas ang ako panuhot, sa baba pod, so basig dali ni mahurot.
Pagkuha ni Suki (ambot unsa gyoy ngan aning tindero sa pungko-pungko, “Ki” ra man gyoy tawag namo niya which I presume “Suki”, lain pod kaayog “Kiki”) sa Mountain Dew, gi-upsellan pod niyas manong guard.
Ingon si manong guard, “Ayaw lang Ki (Suki, dili Kiki), kay gatipid ko ron kay kolera kamahal nas mga palaliton tungod anang TRAIN law.”
Mingon pod si Suki, “Ay naibanan man pod ang imong buhisan Ki, kay gipaubsan man nila ang income tax.”
“Kolera Ki, wa miy labot ana uy. Minimum ra man tawon mi. Wa man mi bayranan sa buhis, so unsa may paubson?”
Wa ko kapugong, misagbat gyod kos estorya.
“Guard, taga-diin man diay ka nga ga-sige man kag sultig ‘kolera’?” matod ko.
“Taga-Daanbantayan ko Sir. Ngano diay Sir?”
“Aw taudtaod na man god kong wa kadungog anang balikas nga kolera, unya nagdako man kos Daanbantayan, mao man nay sikat nga balikas didto.”
“Asa man ang inyo sa Daanbantayan Sir? Tominjao ang amo.”
“Sa Poblacion ang amoa. Sa Solid Homes. (Blah blah blah, ako na lang i-shortcut nganong naabot mi didto ug nganong nabalik namis Sogod, etc. etc.)”
“Pero bitaw Sir, kolera gyod nang balaora sa buhis uy. Kaming minimum ang sweldo apil sa mag-antos sa pagsaka sa presyo pero wa modako ang among malimpyo matag buwan.”
Nakaingon kos ako kaugalingon, bright pod ning tawhana da, mas bright pa nis ako mga kaila nga ang uban nag-eskwela na ganig law nga wa gyod kasabot nga regressive ni ang TRAIN law kay mas dako og burden ang mga gagmay og kita. (Sorry hehe. Wa ko mag-ingon nga bugo mo, mas bright lang si manong guard ninyo regarding this point. Pero regarding this point ra… Read on.)
“Unsa man diay nahuman nimog eskwela guard?” pangutana nako.
“Aw, second year college ra ko taman Sir, kay kolera mimabdos man ang ako uyab so nagminyo na lang mi. Crim ko sa una. Polis na unta ko ron.*”
“Aw, maayo pa ka mo-withdraw, nakahuman ta kag college, above minimum ta ka ron. Nakatagamtam ta kas mas ubos nga buhis sa TRAIN Law.”
“Di man gihapon na matagamtaman nimo Sir kay lamyon ra man nas saka sa presyo ang imong pag-ubos sa buhis.”
Brayt gyod ning tawhana da, nakaingon kos ako kaugalingon. Librehag Mountain Dew bi. Aguy kay mipadayon man og sulti: “Ambot lang sad aning Delima, Trillanes ug Alejano uy, nganong ila na gipasar nga balaod nga makadaot man na natong mga Pilipino. Di man unta nay gusto sa Presidente.”
Na-wingdang kog kadali. Nakautot kos kakurat, nanug-ab na lang pod ko aron di madudahang nakautot.
“Taym sa guard ha, nganong si Delima, Trillanes ug Alejano imong gi-blame uy? Nga balaod man nas tibuok Kongreso ug gipirmahan sa Presidente?” (Actually wa sad ko kahibawo unsay individual stances nila ni Sens. Delima ug Trillanes ug Cong. Alejano regarding sa TRAIN Law.)
“Ila gyod na gituyo Sir aron masuko ang mga Pilipino unya matangtang si Tatay Digong sa gahom.” Tua ra.
Wa na ko motubay kay naglibog kog mokatawa ba ko, mohilak nganong wa na lang ni siya gipa-abort sa iyang mama nya kusog ra ba ni mosanay kay di kahibawo mo-withdraw on time, o mosayaw sa tunga sa karsada samtang nagkanta og “Stop in the Name of Love” o di ba kaha “Somebody to Love”. In the end mikuha na lang kog tinadtad nga sibuyas bombay, gituslob nako sa suka, ug gibaang. Giatay may nadalang sili.
At last nahuman na gyod si manong guard og kaon, mibayad ug milakaw.
“Koleraha atong gwardiyaha,” matod nako kang Suki.
“Ngano Sir?” matod ni Suki.
“Sila man nuons Delima, Trillanes ug Alejano ang pasinganlan sa pagsaka sa buhis.”
Mi-smile ras Suki. “Aw wa ko maminaw ninyo Sir.”
Resolution: Di na nako mosagbat sa estorya next time.
* Iya ni sulti. Lagi, lagi, kahibawo ko di tanan nag-crim magpulis.